Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Μπέρτολντ Μπρεχτ - Αυτό θέλω να τους πω


Αναρωτιέμαι: γιατί να συζητάω μαζί τους;

ψωνίζουνε τη γνώση για να την πουλήσουν.

θέλουν να μάθουνε πού υπάρχει γνώση φτηνή

που να μπορούνε ακριβά να την πουλήσουν. Γιατί

να ενδιαφερθούνε να γνωρίσουν ό,τι

ενάντια στην αγοραπωλησία μιλάει;



Θέλουνε να νικήσουν.

Στη νίκη ενάντια τίποτα δε θέλουνε να ξέρουν.

Δε Θέλουνε άλλοι να τους καταπιέζουν,

Θέλουνε να καταπιέζουνε οι ίδιοι.

Δε θέλουνε την πρόοδο.

Θέλουνε την υπεροχή.



Πειθαρχούνε σ' όποιον

τους υπόσχεται πως θα μπορούνε να διατάζουν.

Θυσιάζονται

για να μπορέσει να μείνει όρθιος ο βωμός της θυσίας.



Τι να τους πω, σκέφτηκα. Αυτό

θέλω να τους πω, αποφάσισα.

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

Σιγά μην κλάψω...


Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ
στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω.
Και πως ο κόσμος είν' ανήμερο θεριό
κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός, πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ
καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι.
Και πως αν θέλω περισσότερα να δω,
σ' ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

ANΔΡΕΙΚΕΛΑ-ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ


Σα να μην ήρθαμε ποτέ σ' αυτήν εδώ τη γη,
Σα να μένουμε ακόμη στην ανυπαρξία.
Σκοτάδι γύρω δίχως μια μαρμαρυγή.
Ανθρωποι στων άλλων μόνο τη φαντασία.
Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό,
Ανδρείκελα, στης Μοίρας τα τυφλά δυο χέρια,
Χορεύουμε, δεχόμαστε τον εμπαιγμό,
Άτονα κοιτώντας, παθητικά, τ' αστέρια.
Μακρινή χώρα είναι για μας κάθε χαρά,
Η ελπίδα κι η νεότης έννοια αφηρημένη.
Αλλος δεν ξέρει ότι βρισκόμαστε, παρά
Όποιος πατάει πάνω μας καθώς διαβαίνει.
Πέρασαν τόσα χρόνια, πέρασε ο καιρός.
Ω! κι αν δεν ήταν η βαθιά λύπη στο σώμα,
Ω! κι αν δεν ήταν στην ψυχή ο πραγματικός
Πόνος μας, να λέει ότι υπάρχουμε ακόμα...

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

ΜΑΗΣ 68...ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ...


Η ανθρωπότητα θα ευτυχήσει μόνον όταν ο τελευταίος γραφειοκράτης κρεμαστεί με τα έντερα του τελευταίου καπιταλιστή
Οι προκαταλήψεις είναι οι κολώνες της εξουσίας

Κηρύξατε την πόλη σε κατάσταση διαρκούς ευτυχίας

Τρέξε σύντροφε, ο παλιός κόσμος είναι πίσω σου

Όσοι εγκαταλείπουν την επανάσταση σκάβουν έναν τάφο

Πρόσεξε τα αφτιά σου έχουν τοίχους

Ελευθερία είναι το δικαίωμα στην σιωπή

Ο επαναστάτης είναι ένας ακροβάτης του ονείρου

Κάτω ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός , ζήτω ο υπερρεαλισμός

Η αυθάδεια είναι το νέο επαναστατικό όπλο

Το να επιθυμείς είναι καλό το να πραγματοποιείς τις επιθυμίες σου καλύτερο
Αν έχουμε μια ελπίδα την χρωστάμε σε αυτούς που δεν έχουν καμιά

Η εξουσία είναι στην άκρη του όπλου, μήπως το όπλο είναι στην άκρη της εξουσίας

Κάτω από το λιθόστρωτο η παραλία

Το σεξ επιτρέπεται είπε ο Μάο , αρκεί να μην γίνεται πολύ συχνά

Το να σου λείψει η φαντασία είναι να μην φαντάζεσαι την έλλειψη της

Θεέ υποψιάζομαι ότι είστε αριστερός διανοούμενος

Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου η βγες ξανά στους δρόμους της φωτιάς

Μην παίρνετε το ασανσέρ , πάρτε την εξουσία

Γίνετε ρεαλιστές απαιτήστε το αδύνατο

Προλετάριος είναι αυτός που δεν έχει ισχύ πάνω στην ζωή του και το ξέρει

Η δράση δεν πρέπει να είναι αντίδραση αλλά δημιουργία

Η ελευθερία δεν είναι αγαθό που μας ανήκει . Είναι αυτό που μας εμπόδισαν να αποκτήσουμε οι νόμοι, οι προκαταλήψεις, η άγνοια

Η φαντασία στην εξουσία

Στην επανάσταση υπάρχουν αυτοί που την κάνουν και αυτοί που επωφελούνται

Η οικονομία πληγώθηκε, ας πεθάνει

Ο εκπαιδευτής πρέπει να εκπαιδευτεί

Μη με απελευθερώνεις , θα φροντίσω ο ίδιος

Οι νέοι κάνουν έρωτα , οι γέροι αισχρές χειρονομίες

Όσο περισσότερο καταναλώνεις , τόσος λιγότερο ζεις

Οι ανέσεις είναι το όπιο του λαού

Σου αγοράζουν την ευτυχία. Κλέψ’ την!

Η οικονομία τραυματίστηκε , μακάρι να ψοφήσει

Εκατομμυριούχοι όλων των χωρώ ενωθείτε , ο άνεμος γυρνάει

Πρώτα μην υπακούτε. Μετά γράψτε τους τοίχους

Νόμος 10ης Μαϊου 1968

Ελευθερία είναι το δικαίωμα στην σιωπή

Μιλήστε στους γείτονες σας

Κάτω η καταναλωτική κοινωνία του θεάματος

Απαγορεύεται το απαγορεύεται

Η ελευθερία είναι ένα έγκλημα που περιέχει όλα τα εγκλήματα, είναι το απόλυτο όπλο μας

Καμία ελευθερία για τους εχθρούς της ελευθερίας

Ας ανοίξουμε τις πόρτες από τα άσυλα, τις φυλακές, και τα ιδρύματαΌχι στα σύνορα!

Ας είμαστε σκληροί!

Φωνάξτε , δημιουργείστε ή ψοφήστε!

Αρνηθείτε τους ρόλους που σας δώσανε!

Το μπετόν καλλιεργεί την απάθεια!

Ζωή όχι επιβιώση!

Ο συντηρητισμός είναι συνώνυμος με την αποσύνθεση και την ασχήμια

Θα σας πεθάνουν οι ανέσεις

Η ευτυχία είναι μια καινούργια ιδέα

Η ποίηση είναι στους δρόμους

Η τέχνη πέθανε. Μην καταναλώνετε το κουφάρι της

Η τέχνη πέθανε. Ο Γκοντάρ δεν μπορεί να κάνει τίποτα.

Αποφασίζω κατάσταση διαρκούς ευτυχίας

Πρέπει συστηματικά να εξερευνούμε το τυχαίο

Ξεχάστε ό,τι σας έχουν μάθει. Αρχίστε να ονειρεύεστε

Βιάστε το Alma mater σας

Κι αν καίγαμε την Σορβόννη;


Ας σκοτώσουμε τον μπάτσο που κοιμάται μέσα μας

Διώξτε τον μπάτσο που έχετε στο κεφάλι σας

Η θρησκεία είναι η απόλυτη αισχροκέρδεια

Ούτε θεός , ούτε αφέντης

Μετρό, δουλειά και νάνι

Η πλήξη είναι αντι-επαναστατική

Θέλουμε να ζήσουμε!

Ήρθα, είδα, πίστεψα

Ζήστε στο παρόν

Η φύση δεν έκανε ούτε υπηρέτες ούτε αφεντικά . Δεν θέλω ούτε να δίνω ούτε να παίρνω εντολές

Κάθε εξουσία διαφθείρει , η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα

Οι δομές στην υπηρεσία του ανθρώπου και όχι ο άνθρωπος στην υπηρεσία των δομών

Η επανάσταση δεν είναι των επιτροπών. Είναι δική σου

Η πολιτική διαμορφώνεται στους δρόμους

Τα οδοφράγματα κλείνουν δρόμους αλλά ανοίγουν περάσματα

Αυτοί που δουλεύουν πλήττουν όταν δεν δουλεύουν , αυτοί που δεν δουλεύουν δεν πλήττουν ποτέ

Εργαζόμενοι όλων των χωρών , απολαύστε!!!

Σταλινιστές , οι γιοι σας είναι μαζί μας !

Όταν ο τελευταίος κοινωνιολόγος θα έχει κρεμαστεί με τα έντερα του τελευταίου γραφειοκράτη θα έχουμε ακόμη «προβλήματα»;

Είμαστε όλοι ανεπιθύμητοι

Ακόμα κι αν κόψουν όλα τα λουλούδια η άνοιξη θα έρθει

Η ελευθερία ξεκινά από την απαγόρευση. Απαγορεύεται να βλάπτει την ελευθερία του άλλου.

Έχω κάτι να πω, αλλά δεν ξέρω τι.

Ούτε αφεντικό, ούτε θεός, θεός είμαι εγώ

Κράτος είναι ο καθένας μας

Δεν υπάρχουν σκέψεις επαναστατικές , μόνο πράξεις

Σύντροφε προσοχή . Η εκβιομηχάνιση μας απειλεί

Τα λαστιχένια μπιμπερό γαλουχούν μια κοινωνία σαρκοβόρα.

Συμμετέχω, συμμετέχεις , συμμετέχει , συμμετέχουμε , συμμετέχετε, κερδίζουν

Γράψτε παντού!!! Πριν γράψετε μάθετε να σκέφτεστε.

Ουρλιάξτε , δημιουργείστε , κοιτάξτε μπροστά!

Όποιος μιλάει για έρωτα , καταστρέφει τον έρωτα

Το δάσος προηγείται του ανθρώπου , η έρημος ακολουθεί

Αλλάξτε την ζωή , αλλάξτε τις οδηγίες χρήσης

Μην πάτε στην Ελλάδα το καλοκαίρι . Μείνετε στην Σορβόννη.

Δεν θέλουμε να γίνουμε σαν εσάς

Μια επανάσταση που ζητά να θυσιαστείς γι’ αυτήν είναι στο στυλ στου μπαμπά σου

Κάποτε ρωτήθηκε ο Γκοντάρ σε ποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή έκανε το διάλειμμα από το αστικό στο επαναστατικό σινεμά και απάντησε: «κατά την διάρκεια των γεγονότων του Μαϊου- Ιουνίου 1968 στην Γαλλία»

Αστοί δεν καταλάβατε τίποτα

Καταναλώστε λιγότερο , ζήστε περισσότερο

Αγώνας , ο πατέρα των πάντων

Το αλκοόλ σκοτώνει. Πάρτε LSD.

Εμπρός του Πανεπιστημίου οι κολασμένοι

Η κουλτούρα είναι σαν τη μαρμελάδα . όσο λιγότερη έχεις τόσο πιο πολύ την απλώνεις