''Αστέρα, µε χόρτο, µοιάζεις µε την Πόρτο...''

• Θα ασχοληθώ με έναν αθλητικό σύλλογο, άγνωστο ίσως στους πιο πολλούς, ο οποίος δεν έχει σαν σκοπό την διάκριση αλλά να διατηρήσει την αυθεντικότητά του, την ιδιαιτερότητά του και τον ερασιτεχνισμό του.

• Πολύ τους χαρακτηρίζουν αλήτες...αλλά μάλλον πρόκειται για κάποιους ρομαντικούς οι οποίοι μέσω του αθλητισμού περνάνε τις «ακραίες» σκέψεις τους για την κοινωνία και την πολιτική.



• Εδώ, ο αθλητισμός είναι γιορτή μέχρι παρεξηγήσεως... Ένα χαρακτηριστικό περιστατικό, με το οποίο θα μπείτε για τα καλά στο πνεύμα της ομάδας, είναι ότι οι φίλαθλοι οργάνωσαν φιέστα... καθόδου για να γιορτάζουν τον υποβιβασμό της αγαπημένης τους ομάδας!!!

• Έδρα της ομάδας η Αλεπότρυπα. Όπως καταλαβαίνετε στον Αστέρα Εξαρχείων εισιτήρια διαρκείας και... σουίτες δεν υπάρχουν, δεν υπάρχουν ούτε καν εισιτήρια, ούτε είναι αυτοσκοπός η νίκη. Οι παίκτες δεν παίζουν για τη μεταγραφή, δεν πληρώνονται καν...Τα Εξάρχεια από μόνα τους εκφράζουν την αμφισβήτηση προς όλους και όλα. Αυτό γίνεται με πολλούς τρόπους και ένας από αυτούς είναι και ο αθλητισμός.

• Η ποδοσφαιρική ομάδα τού Αστέρα Εξαρχείων μετράει 80 χρόνια ζωής. Ιδρύθηκε το 1928 ως Πανεξαρχειακός, ο οποίος συγχωνεύτηκε µε την Υπεροχή για να δημιουργηθεί ο ΑΣΕΝ. Το 1967 έγινε ακόμη µία συγχώνευση µε τον Λευκό Αστέρα για να γεννηθεί ο Αστέρας Εξαρχείων που πλέον αγωνίζεται στην Γ' Αθήνας.

• Η πιο χαρακτηριστική μορφή τους συλλόγου είναι ο Μιχάλης Λώλος. Ξεκίνησε σαν ποδοσφαιριστής της ομάδας από τα τέλη της δεκαετίας του 50', και σήμερα είναι ο προπονητής της ομάδας. Πέραν της ιδιότητας του προπονητή, ο Μιχάλης Λώλος είναι το σύμβολο της ομάδας αφού αποτελεί δυναμικό μέλος της ομάδας για πάρα πολλά χρόνια, προσφέροντας τις υπηρεσίες του αφιλόκερδως.



• Όσο και αν ακούγεται παράξενο, και όσο και αν δεν το πιστεύεται, οι οπαδοί της ομάδας δεν δημιουργούν επεισόδια με τους αντίπαλους οπαδούς. Σε αντίθεση με πολλές ομάδες της Superleague, οι οπαδοί της ομάδας περιορίζονται μόνο στην ομάδα τους... μπορεί βέβαια στα περισσότερα συνθήματα των οπαδών να κυριαρχεί το «μπ..., γουρ..., δολ...» (ακούγεται συνεχώς μετά από κάθε γκολ της ομάδας), μπορεί να πίνουν μπύρες και ανάβουν καπνογόνα, αλλά μέχρι εκεί. Ποτέ δεν στρέφονται στους αντίπαλους οπαδούς. Ίσως αποτελούν μια μορφή υγιούς οπαδισμού....