Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ/ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΠΕΛΛΟΥ ~ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ


Αγωνία για ηλεκτροσόκ. Νεκροζώντανοι στο Κύτταρο. Σκηνές ροκ.
Φωτογραφία με την Μπέλλου.

Μ' αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς

Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μες στις υπόγειες στοές
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές

Ο πατέρας μου ο Μπάτης (Απρόσιτη μητέρα μορφή από χώμα και ουρανό
ήρθε απ' τη Σμύρνη το '22 ( θα χαθώ απ'τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια (μες στον κόσμο)
σ' ένα κατώι μυστικό (σαν πρόσφυγας σ'ένα κατώι μυστικό)

Σ' αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε (αν αγαπούνε)
τρώνε βρώμικο ψωμί (τρώνε βρώμικο ψωμί)
(του λόγου σου οι πιστοί)
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε (κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)
υπόγεια διαδρομή

Χθες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά

Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά (σαν τον Μάρκο)
βάλε στα όργανα φωτιά ( βάλε στα όργανα φωτιά)
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα (να κλείσει η λαβωματιά μα τιναχτεί σαν μαυρο πνευμα)
η τρομερή μας η λαλιά (η τρομερή μας η λαλιά)

6 σχόλια:

Irene. είπε...

Το αγαπημενο του πατερα μου.:Ο
Ακομα οοταν μπω στο αμαξι του 3/5 φορες το χει να παιζει.:Ο

Irene. είπε...

*ακομα και τωρα ;Ρ

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Μάλλον είμαι στην ηλικία του πατέρα της Irene. Όχι, δε θα το ακούσεις στρο ποδήλατό μου, όταν ανέβεις, αλλά έχει προσφέρει απίθανα ταξίδια.
Αυτοί οι πόθοι που ακολουθούνε υπόγειες διαδρομές...ακόμα ένα πικρό χαμόγελο μου σχηματίζουν...
Γεια σου, Δημήτρη!

dimitris~βαστιλη blogspot είπε...

irene,
xairomai pou tautizomai mousika me tn patera sou.ara to xasma genewn katariptete esto kai gia ligo...:)

dionisi,
orea idea!..
boreis na kremaseis ena radiofonaki sto podilato!..

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Ρε, άντε να χαθείς! Βιάζεσαι να γίνω γραφικός και να με περιγελούν - φανερά πια - οι μαθητές μου;! :-)

( Μ'αρέσει, πάντως, όπως λέει και τ' ανέκδοτο, ο τρόπος που σκέφτεσαι: Όχι mp3,4 ή κάτι παρόμοιο, αλλά τραντζιστοράκι! Εκτός, πάλι, αν συνυπολόγισες και την ηλικία μου...Αχ, αχ, δεν αφήνω τα σχόλια, σαββατιάτικα, λέω 'γω. Επιβαρύνουν συνεχώς τη θέση μου!)

dimitris~βαστιλη blogspot είπε...

:)