Σβησμένη φλόγα, ποὺ πάντα καίει
Σκέπασμα τάφου χωρὶς νεκρούς.
Μάτια κλαμένα ποὺ κοιτᾶνε
Σκέψεις κρυμμένες σὲ
Προσκαλοῦν.
Πίστη κι ἐλπίδα χαροπαλεύουν
Πνεῦμα κι ἀλήθεια στὶς φυλακές.
Ἅγιες προσπάθειες ναυαγισμένες
Φωνὲς ἀνθρώπων σὲ προσκαλοῦν.
Σπόρος ὀργῆς πέφτει στὸ χῶμα
Μήνυμα πάλης τρέφει φτερά
Σπίθα φεγγίζει μέσ᾿ στὸ σκοτάδι
Νέοι ἀγῶνες σὲ προσκαλοῦν.
2 σχόλια:
Δημήτρη, είναι σίγουρο πως δεν είσαι πάνω από 35;!
Απ' τα τραγούδια που συντρόφεψαν νιάτα, εποχές δυναμικές, βράδια με κιθάρες και φίλους, που εξακολουθούν και συγκινούν, που σε κάνουν καλύτερα, όταν αναλογίζεσαι πως "βάδισες" μαζί τους.
Φιλιά.
dionisi,
op' oso xerw eimai 20,gennimenos to 1990.etsi leei i astinomiki mou tautotita toulaxiston...:)
xairomai pou se agixe kai sou thimise tosa...
einai poli simodiko gia mena...
Δημοσίευση σχολίου